Ο μαγικός κόσμος της Μουσικής
Μια φορά κι έναν καιρό ... μπααα λέω να μην ξεκινήσω έτσι όπως άλλα παραμύθια...
Λοιπόν, θα σας πω μια αληθινή ιστορία. Κάποτε ζούσε ένα παιδάκι που το έλεγαν Λεονάρδο αλλά τον φώναζαν Λέοντα. Ο Λέων ήταν ένα εννιάχρονο πολύ έξυπνο, ευγενικό και καλό παιδάκι.
Στην περίοδο τον διακοπών είπε στους γονείς του πως θέλει να πάει να μείνει στο παππού του, για να του κάνει παρέα. Οι γονείς του συμφώνησαν. Ο παππούς του χάρηκε πάρα πολύ. Καλά καλά, θα μπω στην ουσία!!!
Μια μέρα ο παππούς αποφάσισε να χαρίσει κάτι στον εγγονό του. Αυτό το κάτι το είχε βάλει σε ένα κουτάκι και το τύλιξε με ένα πολύ όμορφο περιτύλιγμα. Όταν πήγε να του το δώσει, ο μικρός ήταν έξω στον κήπο και έπαιζε με τα αυτοκινητάκια του. Μόλις τον φώναξε, εκείνος σηκώθηκε και έτρεξε να δει τι τον θέλει ο παππούς του. Τότε, του δείχνει το κουτάκι, και ο μικρός τον κοιτάζει με ένα πολύ χαρούμενο βλέμμα και τον ρωτάει:
- Παππού, τι είναι αυτό;
-Δεν ξέρω, για άνοιξε να δούμε! του απαντά ο παππούς.
Το ανοίγει ο Λέων και βλέπει μια φυσαρμόνικα. Η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκε, γιατί δεν ήξερε τι είναι. Τότε, ο παππούς τού λέει πως αυτό το μικρό πραγματάκι είναι ένα μαγικό μουσικό όργανο. Του εξηγεί πως, όταν το ακούει αλλά και όταν το παίζει, σε οποιονδήποτε τοίχο θα εμφανίζεται μια μαγική πόρτα, από την οποία μόλις περάσεις, μπορείς να δεις ένα πανέμορφο μέρος. Ο μικρός αμέσως είπε:
-Παππού, θα μου μάθεις να παίζω τη φυσαρμόνικα;
-Μα και βέβαια θα σου μάθω! τον διαβεβαίωσε ο παππούς.
Ο παππούς χωρίς να χάσει χρόνο ξεκίνησε να διδάσκει στο εγγονό του πώς να παίζει φυσαρμόνικα. Ο μικρός τα έπαιρνε εύκολα κι έτσι γρήγορα έμαθε να παίζει καλά.
Μόνο ένα πρόβλημα υπήρχε: δεν εμφανιζόταν καμία μαγική πόρτα! Έτσι, ο Λέων, σιγά σιγά άρχισε να αμφιβάλει για τα λεγόμενα του παππού. Εκείνος το κατάλαβε και του είπε να μην στεναχωριέται και πως την επόμενη μέρα θα πρέπει να ξαναπροσπαθήσει. Όμως, ο μικρός Λέων είχε πια απογοητευτεί και αρνήθηκε να συνεχίσει την προσπάθεια.
Μη μου πείτε πως εδώ τελειώνει όλο το πράγμα; Για δείτε στη συνέχεια τι θα γίνει..
Κάποια στιγμή το βραδάκι, στα μεσάνυχτα... Θα σας πάω βαθιά μέσα στο όνειρο του μικρού. Εκεί λοιπόν, εμφανίζεται ένα πλασματάκι που έμοιαζε με φυσαρμόνικα και του λέει:
-Λεονάρδε, εγγονέ του Πλάτωνα, δεν πρέπει να μας αφήσεις, δεν πρέπει να αφήσεις τον κόσμο μας να χαθεί! Πρέπει να μας βοηθήσεις…
Αυτά είπε και εξαφανίστηκε το πλασματάκι!
Την επόμενη μέρα, ο μικρός ευαισθητοποιήθηκε από το πλασματάκι του ονείρου και ήταν έτοιμος να σώσει τον κόσμο. Πήρε τη φυσαρμόνικα και άρχισε να παίζει με τέτοιο πάθος, με τέτοια θέληση, που τελικά μπόρεσε να εμφανίσει τη μαγική πόρτα.
Όταν είδε την πόρτα, πήγε να φωνάξει τον παππού, αλλά ο παππούς ήταν ήδη στην πόρτα και τον κοιτούσε με ένα πλατύ χαμόγελο.
-Τα κατάφερες!!! Εύγε, παιδί μου! Εύγε!, του είπε.
Και ο μικρός απάντησε: λοιπόν, πάμε να δω τον κόσμο αυτό;
- Χμμ, πρέπει την πρώτη φορά να τον εξερευνήσεις μόνος σου! Τις επόμενες φορές μπορώ να έρχομαι κι εγώ μαζί σου!
-Καλά, λοιπόν.
-Να προσέχεις!
Μπαίνοντας στο μαγικό κόσμο ο Λέων ενθουσιάστηκε. Ήταν η πρώτη φορά που εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ! Μάλιστα από τη χαρά του άρχισε να παίζει με τη φυσαρμόνικα μια τόσο ωραία μελωδία που η φύση αναγεννήθηκε! Τα δέντρα ήταν πολύ χαρούμενα κι ευτυχισμένα. Τόσο πολύ που είπαν στο Λέοντα:
- Καλωσήρθες στον κόσμο μας, μικρέ Λεονάρδε. Θέλουμε να σ’ ευχαριστήσουμε θερμά που μας έσωσες!
-Σας έσωσα; Ποιοι είστε; Μα πώς έγινε αυτό;
-Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε τα δέντρα και αυτός είναι ο κόσμος μας, ο οποίος παρεμπιπτόντως λέγεται “ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ”. Λοιπόν, θα σου εξηγήσουμε την ιστορία μας. Κάποτε… πριν πολλά χρόνια, ο παππούς σου ανακάλυψε αυτόν τον τόπο χάρη στις μουσικές του ικανότητες και από την ευχαρίστηση που έπαιρνε, όταν έπαιζε φυσαρμόνικα. Επειδή λάτρεψε αυτό το μέρος, του είπε ένα δέντρο, ερχόταν πολύ συχνά και έπαιζε με τη φυσαρμόνικά του κάνοντάς μας χαρούμενους.
-Και τώρα δεν έρχεται;
Έρχεται, απλά μεγάλωσες και πρέπει να σου παραχωρήσει τη φυσαρμόνικα, για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός ο κόσμος…...του λέει ένα τριαντάφυλλο.
-Από πότε υπάρχει ο κόσμος αυτός; ρωτάει ο μικρός.
Το πιο ψηλό και γέρικο δέντρο του είπε πως αυτός ο κόσμος υπάρχει από τότε που γεννήθηκε και διατηρείται με τη μουσική.
-Δηλαδή; ρώτησε έκπληκτος ο Λέων.
-Κάθε φορά που κάποιος μαθαίνει κάποιο μουσικό όργανο, στη χώρα αυτή γεννιέται ένα λουλούδι ή ένα δεντράκι.
-Αυτό είναι φανταστικό!
- Κι επίσης, θ’ ανακαλύψεις ευκολότερους και πιο διασκεδαστικούς τρόπους για να εξοικειωθείς με τη φυσαρμόνικα και να παίζεις καλύτερα! Παράλληλα, θα μας βοηθήσεις ν’ ανθίσουμε! Όμως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΙΑΣΤΕΙΣ! Ένας άλλος κόσμος προσπαθεί να μας πολιορκήσει, ο “ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ’’.Ο στόχος αυτού του κόσμου είναι να μας εξαφανίσει εντελώς! Πρόκειται για έναν τεχνητό κόσμο που παράγει μουσική μόνο μέσω τεχνολογικών μέσων! Κανένας καλλιτέχνης, κανένα όργανο…! Ο Λέων στεναχωρήθηκε και πήγε πίσω στο σπίτι του...
Την επόμενη μέρα, μπήκε μαζί με τον παππού του στον κόσμο που ανακάλυψε…
Και τι να δει.. όλα τα δέντρα και τα λουλούδια ετοιμάζονταν για μάχη. Είχαν φορέσει πανοπλίες, κρατούσαν σπαθιά και ασπίδες.
Ο Λέων με τον παππού του προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε, αλλά μέχρι να το καταλάβουν τα φυτά έφυγαν προς την ανοιχτή πεδιάδα.
Θα σας διακόψω πάλι για λίγο….λοιπόν, η ανοιχτή πεδιάδα ήταν μια πεδιάδα στην οποία τα φυτά τελούσαν τις γιορτές τους, τους αγώνες τους, κτλ…
...Και τι να δουν!!! Όλα τα φυτά της μαγικής χώρας ήταν έτοιμα ν’ αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους!
Όλα τα φυτά είχαν παραταχθεί σε τρεις σειρές, όπως και οι αντίπαλοί τους! Ο Λέων είχε ξαφνιαστεί και έτρεξε στο κέντρο του αγώνα, μόλις οι δύο αντίπαλοι φώναξαν “ΕΠΙΘΕΣΗΗΗΗ” και άρχισε να παίζει δυνατά για να τραβήξει την προσοχή τους… Τελικά τα κατάφερε και τους έκανε να τον προσέξουν. Εκείνη την στιγμή επικράτησε απόλυτη ησυχία! Όλοι τον άκουγαν…
O Λέων ξεκινάει και λέει:
-Σταματήστε!!! Μην πολεμάτε!!! Πρέπει να συνεργαστείτε εσείς οι δύο κόσμοι της ψηφιακής και της αναλογικής μουσικής, για να βγει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα, ένα πολύ όμορφο τραγούδι…
Κάθησαν και σκέφτηκαν για λίγο, όμως ένας υπολογιστής είπε:
-Εμείς είμαστε οι καλύτεροι και παράγουμε πολύ πιο ωραία μουσική από τους αναλογικούς!
Και ο καβγάς φούντωσε ακόμη περισσότερο…
Μάλιστα ο καβγάς αυτός θα διαρκέσει χρόνια. Όμως, ο Λέων, ξέρει πολύ καλά να τους ηρεμεί με τη φυσαρμόνικά του. Είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, ανάμεσα στα πλήκτρα του μουσικού οργάνου και στα πλήκτρα του υπολογιστή!
Μαντώ Κετικόγλου & Ζήνα Μουρατίδου, Γ1